جمعیت
استان بوشهر از استان‌های جنوبی ایران و هفدهمین استان بزرگ کشور به لحاظ مساحت است که در حاشیه خلیج‌فارس قرار دارد. مرکز این استان بندر بوشهر می‌باشد. این استان به علت قرار گرفتن در ساحل استراتژیک خلیج فارس، صادرات واردات دریایی، صنعت صیادی، وجود ذخایر نفت و گاز (پارس جنوبی و شمالی)، کشاورزی و نخل داری و وجود نیروگاه هسته‌ای از اهمیت راهبردی و اقتصادی برخوردار است؛ به گونه‌ای که پایتخت انرژی ایران لقب گرفته است. مبارزه مردم بوشهر علیه نیروهای خارجی در یکصد سال اخیر از شاخص‌های مهم تاریخی این آن است. استان بوشهر از شمال به قسمتی از استان خوزستان و کهکیلویه و بویراحمد، از شرق به استان فارس، از جنوب و غرب به خلیج فارس و از جنوب شرق به قسمتی از استان هرمزگان محدود است. طبق آمار سال ۱۳۹۰ مرکز آمار ایران این استان با مساحتی حدود ۲۲۷۴۲ کیلومتر مربع، جمعیتی برابر ۱۰۳۲۹۴۹ نفر دارد و با خلیج فارس بیش از ۷۰۷ کیلومتر مرز دریایی دارد. استان بوشهر دارای ۹ شهرستان، ۲۳ بخش و ۴۴ دهستان و شامل ۳۲ شهر و حدود ۸۷۸ آبادی است.
مرکز:بوشهر
مساحت کیلومترمربع:۲۲۷۴۲
جمعیت (۱۳۹۰):۱۰۳۲۹۴۰
تعداد شهرستان‌ها:۱۰
تعداد بخش‌ها: ۱۷
تعداد شهر:۳۶
تعداد دهستان‌ها:۴۴
تعداد آبادی:۷۹۷
(براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ و تقسیمات کشوری سال ۱۳۹۳ سازمان آمار)
نقشه
هوا و اقلیم
با توجه به استقرار استان بوشهر در منطقه فوق حاره‌ای، مهم‌ترین پدیده و فرایند مشهود اقلیمی آن گرمای هواست. این ناحیه تحت تأثیر فشار زیاد عرض‌های متوسط قرار دارد و فاقد بارندگی قابل توجه است، ولی فرایند تبخیر آن به علت طولانی بودن فصل گرما شدت و حدّت بیشتری دارد.
در فصل زمستان به دلیل هجوم و گسترش جبهه‌های هوای سرد شمالی و دریای مدیترانه به سمت شرق، آب و هوای مناسبی توام با ابر و باران به وجود می‌آید.
به طور کلی آب و هوای بوشهر در نوار ساحلی گرم و مرطوب و در قسمت‌های داخلی گرم و خشک صحرایی است.
در استان بوشهر دو فصل محسوس وجود دارد: زمستان نسبتاً خنک شامل ماه‌های آذر، دی، بهمن، اسفند و تابستان گرم و خشک و طولانی. پاییز و بهار این استان بسیار زودگذر است. متوسط دمای سالانه استان ۲۴ درجه سانتی‌گراد است که بیشترین مقدار آن در تابستان حدود ۵۰ درجه و کمترین مقدار آن در زمستان حدود ۶ درجه ثبت شده است.
دمای هوا در سردترین ماه‌های سال به ندرت به صفر درجه می‌رسد. گرمای متوسط خنک‌ترین ماه‌های این منطقه یعنی دی ماه ۱۵ درجه گزارش شده است. در استان بوشهر بین دهم اردیبهشت تا دهم مهرماه (حدود ۱۴۰ روز) درجه حرارت بیش از ۴۰ درجه است. در ۶۳ روز از این مدت درجه حرارت بین ۴۰ تا ۵۰ درجه است.
میزان بارندگی در استان بوشهر کم و متغیر است. زمان بارندگی معمولاً بین ماه‌های آبان و اردیبهشت است. در طول این مدت بادهای باران‌زا به طور متوسط ۳ تا ۶ بار سراسر استان به خصوص سواحل آن را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
متوسط بارش سالیانه استان ۲۱۷ میلی‌متر و از نوع باران با دوره‌های ریزش بسیار محدود است. ریزش باران در پاییز و بهار به صورت رگبارهای شدید، کوتاه مدت و همراه با رعد و برق است، در حالی که در زمستان به صورت باران ریز و مداوم است. ریزش برف در منطقه بی‌سابقه است، ولی تگرگ به طور پراکنده مشاهده شده است.
در ماه‌های خرداد و تیر دمای بیش از حد و رطوبت شدید هوا که به علت شرایط خاص جوی به حالت اشباع می‌رسد، هوای دم کرده و کم تحرکی به وجود می‌آورد که در اصطلاح محلی به «شرجی» معروف است و تحمل آن بسیار دشوار است.
میزان رطوبت نسبی تقریباً در تمام مدت سال یکنواخت است و معدل سالیانه آن ۷۱ درصد است. بادهای محلی استان بوشهر در حقیقت قسمتی از طوفان‌های خلیج فارس است که در اثر اختلاف فشار بین صحرای عربستان و ارتفاعات جنوبی ایران در فصول مختلف پدید می‌آید.
این بادها تقریباً در تمام سواحل خلیج فارس می‌وزند و در نقاط مختلف خلیج فارس اسامی متفاوتی دارند. این اسامی که بنا به مقتضیات زمانی (فصل وقوع آنها) و تصورات ذهنی دریانوردان و همچنین خطرات ناشی از آنها است عبارتند از: باد لهمیر یا لهیمار، باد لچیزب یا گول زن، باد قوس، باد شمال، باد بررد، باد سهیلی، باد غیوب، باد تریه، باد توبیخ، باد پیر زن، باد سبعه.
کشاورزی
استان بوشهر دارای زمین‌های حاصلخیز بسیار است و از دیر باز کشاورزی و دامداری شغل بسیاری از ساکنان این منطقه زرخیز بوده است. خرما،گوجه فرنگی،خربزه،هندوانه،سبزیجات،تنباکو و از همه مهم ترگندم محصولاتی هستند که در مناطق مختلف استان ما به عمل می‌آیند و در صورت حمایت و برنامه ریزی علمی و بازاریابی مناسب قابلیت صدور به استان‌ها و کشورهای دیگر را دارند. مسئله‌ای که در سالیان اخیر کشاورزی منطقه را با مخاطره جدی روبروکرده است، کم آبی فزاینده‌ای است که سال به سال صورت آشکار خود را بیشتر عیان می‌سازد. البته بخشی از مشکل مربوط به کاهش چشمگیر نزولات جوی است. اما بخشی از مشکل را با اجرای دقیق و علمی وکارشناسی طرح‌های آبخوانداری و آبخیزداری و سدسازی و اصلاح سیستم‌های آبیاری موجود، می‌توان حل کرد. همچنین با گسترش طرح‌های گلخانه‌ای برای پرورش گیاهان بوته‌ای وحتی تعویض و جایگزینی کشت‌هایی که به آب زیاد نیاز دارند باکشت هایی که آب کمتری برای رشد آنها مورد نیاز است واتفاقاً با آب و هوای منطقه نیز سازگاری بیشتری دارند می‌توان قدم‌های ارزنده‌ای در این راه برداشت .بایک حساب سرانگشتی می‌توان دریافت که اکثر محصولات کشاورزی درآمد پایدارومطمئنی ندارند.ممکن است به طور اتفاقی یک سال قیمت یک یا دو محصول برای کشاورز راضی کننده باشد ولی معلوم نیست سال بعد همان درآمد را داشته باشد. خرید تضمینی محصولاتی مانند خرما یا گندم بهتر از هیچ است اما باز هم نتوانسته کشاورز را راضی نگه دارد.
منابع آب
آب‌های سطحی استان بوشهر شامل رودخانه‌های دائمی، فصلی و اتفاقی می‌باشد که به عنوان بخشی از حوضه آبریز خلیج فارس عمل می‌کنند.
تمامی رودها در اوایل بهار طغیان می‌کنند و بیشتر آنها به علت شرایط خاص اقلیمی به صورت فصلی و اتفاقی بوده و از بین آنها رودخانه‌های «مُند»، «دالکی» و «شاپور» دایمی می‌باشند.
استان بوشهر شامل حوضه‌های حله و رودخانه‌های کوچک مند کاریان و خنج و کل و مهران می‌باشد. شرایط آب و هوایی سبب گوناگونی وضعیت زیست‌محیطی و ساختار آب و هوایی منطقه شده است.
پتانسیل آب‌های سطحی و زیرزمینی استان حدود ۱۱۲۶ میلیون مترمکعب می‌باشد که ۳۴ درصد آن یعنی حدود ۳۸۹ میلیون مترمکعب آن آب زیرزمینی و ۶۶ درصد آن حدود ۷۳۷ میلیون مترمکعب آب سطحی است.
| 
